ຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່າ ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຄິດ ແລະ ສົນທະນາກ່ຽວກັບການພັດທະນາໃນປະເທດຂອງຕົນເອງ ຄົນຈຳນວນຫຼາຍຮູ້ຈັກລາວ, ຄົນທົ່ວໄປຢ່າງເຊັ່ນເຈົ້າ ແລະ ຂ້ອຍ.
ຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່າລາວເປັນຜູ້ຈັດກອງປະຊຸມພາກປະຊາສັງຄົມຢ່າງໂປ່ງໃສ ແລະ ສັນຕິ ເປີດກວ້າງໃຫ້ທຸກຄົນ ທີ່ລວມທັງລັດຖະບານຂອງລາວເອງ.
ຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່າໃນຄືນໜຶ່ງເມື່ອສິບເດືອນກ່ອນ, ລາວໄດ້ຖືກຕຳຫຼວດເອີ້ນໃຫ້ຈອດລົດແລ້ວລາວກໍຫາຍຕົວໄປເລີຍ.
ຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່າ ພາບສຸດທ້າຍຂອງລາວຍ່າງລົງຈາກລົດຂອງລາວໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນກ້ອງວົງຈອນປິດ ແລະ ຖືກສາຍໃຫ້ຄອບຄົວຂອງລາວເບິ່ງ ແຕ່ວ່າພາບຕົ້ນສະບັບບໍ່ເຄີຍຖືກນຳອອກມາວິເຄາະແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.
ຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່າ ສະມາຊິກສະພາເອີຣົບ ແລະ ຄົນອື່ນໆ ໃນເອີຣົບໄດ້ອອກມາຮຽກຮ້ອງແລ້ວຮຽກຮ້ອງອີກເພື່ອໃຫ້ມີການປ່ອຍຕົວລາວກັບຄືນມາ ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ຮັບການຕອບຮັບ.
ຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່ານັກເຄື່ອນໄຫວດ້ານສິດທິມະນຸດໃນປະເທດອື່ນໆ ຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເຫັນເຫດການນີ້ເກີດຂື້ນ.
ແລະ ລອງຈິນຕະນາການເບິ່ງວ່າປະເທດດັ່ງກ່າວກໍາລັງສະໝັກຕຳແໜ່ງໃນສະພາສິດທິມະນຸດແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ ໃນອີກບໍ່ດົນ.
ປະເທດທີ່ກ່າວມານັ້ນແມ່ນ ປະເທດລາວ, ແລະ ຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນກໍແມ່ນ ສົມບັດ ສົມພອນ.
ເຄທຣີນ ເດີດີຣຽນ (Katharine Derderian), ເຈົ້າໜ້າທີ່ອົງການນິລະໂທດກຳສາກົນ ດ້ານນະໂຍບາຍຕ່າງປະເທດຂອງສະຫະພາບເອີຣົບ. ສະບັບເຕັມທ່ານສາມາດອ່ານໄດ້ທີ່ນີ້.
